Machinist

Even voorstellen

Als klein jongetje wilde ik al machinist worden. Toen ik een jaar of vijf was mocht ik een keer voorop in de trein zitten bij een machinist. Dat maakte wel indruk, sindsdien wilde ik later ook voorin zitten en dat is gelukt!

Ik heb de opleiding tot Machinist Railvervoer aan het ROC in Amsterdam gevolgd. De opleiding heeft met NS afgesproken dat er speciaal voor ons stageplekken worden vrijgehouden op verschillende stations. Dat is fijn, want ik wilde heel graag naar station Arnhem, omdat dat vlakbij mijn huis is, en omdat je veel verschillende trajecten mag rijden. Vooral het traject tussen Amersfoort en Apeldoorn vind ik mooi. Dan ga je recht door de bossen, over de Veluwe.

Mijn droom is uitgekomen. Als ik nu een kindje op het perron zie dat ook ooit graag de trein wil besturen, aarzel ik niet. Dan mag dat kindje als de trein stilstaat even in de cabine kijken samen met papa of mama, en een foto maken op mijn stoel.

Het hoogtepunt van mijn week was toen ik er weer aan werd herinnerd hoe goed wij als NS-medewerkers de reizigers kunnen ondersteunen.

Mijn collega's

De samenwerking met andere machinisten en conducteurs is hartstikke goed. Voordat we vertrekken test ik altijd met de conducteur onze portofoonverbinding, want die hebben we nodig tijdens de rit. Ik kan onderweg niet veel praten, omdat ik druk bezig ben met het besturen van de trein, maar we natuurlijk wel altijd even contact als de deuren sluiten of als er een incident plaatsvindt.

Gelukkig is er wel tijd voor een praatje als we ergens een langere stop hebben of als je een trein naar het rangeerterrein brengt. De afgelopen tijd spraken we veel over de corona maatregelen, over wat er allemaal tijdens onze dienst gebeurde en wat je moet doen als iemand bijvoorbeeld geen mondkapje wil dragen. Zo hebben we elkaar er goed doorheen geholpen.

Op mijn standplaats Arnhem zijn de afgelopen tijd een aantal nieuwe jonge machinisten komen werken. Daar heb ik goed contact mee tijdens en buiten het werk. We spreken vaak af en dan pakken we bijvoorbeeld een terrasje. Dan praten we over van alles en nog wat, maar ons werk is natuurlijk een onderwerp dat vaak terugkomt. Want dat is toch wat we gemeen hebben.

Leukste moment van de week

Het hoogtepunt van mijn week was toen ik er weer aan werd herinnerd hoe goed wij als NS-medewerkers de reizigers kunnen ondersteunen. Op woensdag was er een grote seinstoring op station Arnhem, mijn standplaats. Hierdoor konden er geen treinen tussen Arnhem en Dieren rijden, en reden er minder treinen naar Nijmegen en Zevenaar. Op dit soort momenten merk je meteen hoe goed de service van NS is: op het hele station stonden meteen veel medewerkers klaar om de reizigers de juiste kant op te wijzen en te helpen met het plannen van hun reis.

Toen ik voor mijn dienst op het station aankwam, zat ik midden in de verstoring. Ik werd gelijk aangesproken door reizigers die meer informatie wilden over wanneer hun trein vertrok en van welk station. Nou, dan help ik graag een handje. Zo heb ik het ook tijdens mijn stage geleerd: altijd helpen als het kan. Als je goed uitlegt dat er een seinstoring is, zijn reizigers vaak ook begripvol. Ik heb zo veel mogelijk reizigers geholpen tot mijn dienst begon.

Robbert

Even voorstellen

Mijn collega's

Leukste moment van de week

Onze mensen in de trein

Gerelateerde vacatures

Helaas hebben wij op dit moment geen passende vacatures voor je gevonden.

Wil je op de hoogte blijven van ons aanbod?

Cookiemelding